Individüàlischt

Bi de Nàrre ìsch der Individüàlischt

àrig verbreite.

Ar fàhrt àllewil nawe der gebàhnt Skipischt,

màcht ar Dummheite,

rachent ar felsefescht mìt de Secourìschte,

dia sìn do fer ìhn, derfìr bezàhlt ar Stire.

Dàss Ànderi fer ìhn Hüs un Stàll üsmìschte,

un noch derzüe siner Kaller, d Behn un d Schire,

fìndt ar gànz normàl un nàtirlig.

Wàs zählt ìsch nur ar, un sin Vergniege,

d Mìtmansche fìndt ar einfàch schirlig,

un düet àchtlos ìwer sìe verfiege.

Ar geht àls uf d Stroß fer ge demonschtriere,

wenn er meint, sini groß Frèiheit sèig ìn Gfohr.

Derbii hät ar nur d eige Meinung ìm Ohr,

un düet sonscht gàr kè àndri toleriere.

Individüàlischte sìn kèm ebbs schuldig, 

Eigenutz màcht Sìnn, Gmeinnutz ìsch fer sìe duddlig.

Solidàrität un Mìtgfühl sìn Fremdwärter,

drum sìn so Nàrre isskàlti Gmeinschàftsmärder!